Një ditë dëgjova nënën time që po i kërkonte pak kripë komshijes sonë. Ne jetojmë shumë mirë pasi unë kam një biznes që ecën mirë. U habita dhe i thashë: “A për kripë kemi ngel ne moj nënë?!
Mos kërko më gjëra nëpër njerëz, po zbres tani, më thuaj sa të b lej?”Bamirësia bëhet pa bujë! Nënokja 90 vjeçare kërkonte vazhdimisht kripë te komshia. Kur i biri mëson arësyen i puth duart
Ajo më tha: “Dale more bir, mos nxito. Unë kam kripë në shtëpi dhe të gjitha të tjerat. Ti punon shumë dhe në shtëpi nuk mu ngon asgjë. Bam irësia bëhet pa bujë! Nënokja 90 vjeçare kërkonte vazhdimisht kripë te komshia. Kur i biri mëson arësyen i puth duart
Komshinjtë tanë janë shumë të varfër dhe hera herës më kërkojnë ndonjë gjë. Kështu që edhe unë u kërkoj gjithmonë pak kripë që të mos i rëndoj.
Unë dua që ata të ndihen sikur edhe ne ua kemi nevojën. Në këtë mënyrë, ata do ta kenë më të l ehtë që të na kërkojnë çdo gjë që kanë nevojë, tha nënokja.
Djali uli k okën dhe i puthi duart nënës së vet gati 90 vjeçare. Mësimi që i kishte dhënë ishte shumë i vyer. Nëse do vërtet të ndihmosh dikë në nevojë, bëje pa b ujë. Bamirësia bëhet pa bujë! Nënokja 90 vjeçare kërkonte vazhdimisht kripë te komshia. Kur i biri mëson arësyen i puth duart