Bota e ardshme dhe mundësia për të gjithë që të ringriheshin me trupin e tyre në ditën e gjykimit, ka qenë më vonë çelësi i suksesit të feve monoteisteë. Shtynte realizimin e njeriut pas një fundi të beftë të botës, me ardhjen e mbretërisë së qiejve. Por bota e rregulluar nga perandoritë ishte solide dhe u bë kaq popullore ideja e një parajse, ku në pritje të udhëtimit final, mund të prisje me shpirtin.
Sipas fesë myslimane dhe përfytyrimeve mistike: Xheneti është vend shumë i bukur, ku gjoja jetojnë në lumturi shpirtrat e të vdekurve që nuk kanë bërë mëkate në të gjallë; kund. xhehenem. Xheneti e xhehenemi shkojnë bashkë. S’ka xhenet në atë jetë.
Xheneti është shkallë – shkallë, dhe secili e fiton atë gradë për të cilën punon dhe lodhet.Kur flasim për ahiretin nënkuptojmë edhe Xhenetin, i cili është shtëpia e bamirësve si dhe Xhehenemin që është shtëpia e keqbërësve. Të fillojmë nga Xheneti të shtyrë nga shpresa se të gjithë besimtarët besim-drejtë dhe punë-mirë do të jenë banorë të tij.
Janë katër krijesa të Xhenetit që aktualisht ndodhen në Tokë dhe janë të prekshme prej njeriut. 1. Guri i zi në Qabe. I cili është nga gurët e Xhenetit. Ka zbritur në tokë dhe i është dhënë Ibrahimit a.s për ta vendosur në këndin e Qabes.
2. Mekami i Ibrahimit. Është vendi ku Ibrahimi e përdori si mjet për të lëvizur lart dhe poshtë gjatë kohës që ndërtonte Qaben. 3 dhe 4. Lumenjtë Nil dhe Eufrat. Janë dy lumenj që në të vërtetë burimin e kanë jashtokësor. Ata burojnë nga rrënjët e pemës “Sidretu Munteha”. Allahu e di me se miri!